Gertrud von le Fort „Do pokory” [tłumaczenie wiersza]

Gertrud von le Fort

DO POKORY

Gdy oddałam się Bogu,

wkroczyłaś w moje życie.

Byłaś tak cicha, tak łagodna,

pielęgnowałam cię troskliwie,

jak troszczy się o słabych —

Ty rosłaś, a ja malałam.

Ty piłaś z mojej siły,

z mojej pełni i z moich czynów,

mój dumny blask był dla ciebie

słodkim chlebem życia.

Ja przez ciebie zubożałam,

zbyt głęboko się nad tobą pochyliłam —

teraz ratuj mnie

z tej nagiej nędzy!

Nie mam już swojego domu,

bo twoje potężne milczenie

ze wszystkiego mnie ogołociło.

I nie mam laski ani gwiazdy,

która wskazałaby mi drogę ku niebu —

tylko twoje łagodne dłonie,

wszechmocne przed Panem Bogiem…

tłum. Anna Maternowska-Frasunkiewicz 

#wiersz #poezja #tłumaczenieliterackie